دعای جوشن کبیر

دعای افتتاح

ادامه مطلب...

منم که با همه جرم و گناه مهدی جان

سوی لطف تو دارم نگاه مهدی جان

ز راه مهر و محبت برس به فریادم

که غرق گشته ام اندر گناه مهدی جان

از این که خاطرت را آزرده ام من از عصیان

 یا ایها النبی انا ارسلناک شاهدا و مبشرا و نذیرا و داعیا الی الله باذنه و سراجا منیرا(1)

پیامبر اسلام که درود خدا و فرشتگانش بر او باد به عنوان شاهکار آفرینش، در اوج قله‌ی کمال و زیبائی قرار دارد.

قصد ندارم به بررسی همه‌ی زوایای زندگی آن پیامبر نور و مهربانی بپردازم که کاری است محال اما به یُمن ایام فرخنده‌ی بعثت، بحث را سلسه‌وار آغاز می‌کنم تا عرض ادبی باشد به پیشگاه آن خاتم پیامبران.

سئوال اصلی که می‌خواهم اندکی به پاسخ آن بپردازم این است که اساساً رمز و راز موفقیت پیامبر(ص) چه بود؟

در واقع چه عامل و یا عواملی باعث شد تا پیامبر بتواند در 23 سال زندگی پیامبرانه‌ی خود با وجود دشمنی‌ها و کینه‌توزیها، فتنه‌ها و توطئه‌های نظامی و غیرنظامی این گونه محبوب‌القلوب شود و طرفداران زیادی از دور وجود نورانی خود جمع کند.

فکر می‌کنم بتوان عواملی که در ذیل بدانها اشاره خواهد شد را از عوامل موفقیت آن حضرت دانست:

1- جاذبه‌ی پیام

2- جاذبه‌ی پیام آور

3- روش تبلیغ پیامبر(ص)

4- استقامت و پایداری پیامبر(ص)

5- تأیید و نصرت الهی

در این مقال به توضیح اولین عامل خواهیم پرداخت.

1- جاذبه‌ی پیام:

اولین عاملی که می‌توان از علل توفیق نبی اکرم(ص) دانست جاذبیت و زیبایی پیام آن بزرگوار است پیام آن حضرت کلام خدا بود. خداوند متعال آیات قرآن را بر آن حضرت نازل می‌فرمود و آن حضرت هم مأموریت داشتند تا بدون هیچ کم و زیاد آن را به مردم ابلاغ نمایند.

پیام پیامبر به این دلیل جذاب بود که با فطرت انسانها هماهنگی داشت و به همین جهت بر دل می‌نشست.

چیزی نبود که سرشت آدمی آن را سرباز زند. پیامی بود که سلمان را از فارس، بلال را از حبشه و صهیب را از روم به سمت خود کشاند. پیامی بود که فقیر و غنی و سیاه و سفید را به تفکر و اندیشه واداشت و زمینه‌ی هدایت آنها را فراهم کرد.

پیام محمد(ص) پیام خدا بود پیام هدایت و رستگاری.

پیامبر(ص) بارها و بارها تأ فرموده بودند برتری و بزرگی به رنگ و نژاد و طبقه‌ی اجتماعی نیست بلکه این تقواست که برتری انسانها را رقم می‌زند.

پیام او آنقدر زیبا و دلنشین بود که نه تنها در بُعد معنوی و محتوائی همه‌ی مدعیان را به حاشیه راند بلکه از نظر لفظی و ظاهری هم خرق عادت کرد و همه‌ی قلم به دستان و شاعران را متحیر و شگفت زده کرد.

قرآن به کرات تحدی می‌کند و مبارز می‌طلبد که اگر می‌توانید حتی یک آیه مانند قرآن بیاورید، بگویید. اما هیچ کس چنین توانی نداشت و امروز هم قرآن کلام بی‌همتائی است که نه دوست و نه دشمن نتوانسته همچون آن مطلبی بیاورد... (ادامه دارد)

   کنز العمال ، ج 3 ، ص 153 ، ح 5929  

میلاد امام علی ابن ابیطالبع

امام علی ع فرزند نخستین خانواده هاشمی است که پدر و مادر او هر دو فرزندان هاشمند. خا ندان ها شمی ازلحاظ فضایل اخلاقی و صفات عالیه انسانی در قبیله قریش وهمچنین این طایفه در میان طوایف عرب زبا نزد عام و خاص بوده اند فتوت و مروت فطا نت و هوش شجاعت و پهلوانی از خا صه های بنی هاشم و هر یک به حد اعلی از مختصات امیر مومنان علی بن ابیطالب است.علی ع از کودکی در سایه عنایت و تربیت پسر عم گرامی خود حضرت محمد مصطفی ص قرار گرفت و اساس تربیت روحی و اخلاقی این کودک نورسیده و مستعد در دامان بزرگترین معلم و مربی بشریت .پایه گذاری شد و استعدادهای نهفته در روح علی ع شکوفا گردید محبت متقابل و عشق و علاقه این دو عموزاده تا آنجا رسید که امام علی ع در شب هجرت پیغمبر ص به آسانی در صدد فداکاری برآمد و با خفتن در بستر رسول خدا ص جان خود را محافظ جان عزیز رسول الله قرار داد. حدت ذهن و قوت فهم و ادراک علی ع به حدی بالا بود که در .خردسالی دعوت پیامبرص را لبیک گفت و به اسلام محمدی ایمان آورد

علی از زبان علی

پیامبر مرا در دامان خود پرورید. در کودکی مرا چون فرزند خویش در آغوش گرمش می فشرد و در جایگاه مخصوصش جای می داد. آنچنان به پیامبر نزدیک . بودم که عطر خوش او را می شنیدم . او غذا را می جوید و در دهانم می گذاشت من پیوسته به دنبال پیامبر می رفتم . هر روز نکته های تازه اخلاقی به من یاد می داد و مرا به راه راست سفارش می نمود . من هرگز دروغ نمی گفتم و در . کردارم اشتباهی دیده نمی شد

نام لقب و کنیه حضرت علیع

نام لقب و کنیه شخص می تواند همچون آینه ای ویژگیهای ظا هری باطنی وخصوصیات  اخلاقی و... او را به نمایش بگذارد. در کتب سیره و حدیث برخی از این القاب و اوصاف حضرت امیر به حدود دویست و پنجاه مورد می رسد آنچه سزاوار است در این بخش بدان پرداخته شود دو نکته است 1ـ القابی که از سوی رسول خدا (ص) به آن حضرت داده شده است و در همان عصر علی ع را با آنها صدامی زده اند ما نند" امیرالمومنین" در حادثه غدیر یا" وصی"  و.... 2ـ کنیه" ابوتراب "که نشانه زهد و ساده زیستی آن حضرت است مورد برداشت سوء قرار گرفته و برخی از دانشمندان اهل سنت از جاعلان حدیث روایاتی در این زمینه نقل کرده اند که لازم است نقد شود و حکایت اصیل آن که به وسیله "عمار" بیان گردیده  استمورداستناد قرار گیرد.

پروردگارا دست دلم را بگیر!

ماه رجب است. ماه زیبایی، خوبی، تلاش و کوشش، آمادگی، ماه انتظار ...
چه زیباست کلمه انتظار که در جای جای فرهنگ اسلامی، می توان رد و اثری از آن یافت. اگر ماه رمضان را ماه مهمانی خداوند بدانیم ماه رجب ماه آمادگی مهمان برای دیدار میزبان است. یعنی ماه انتظار برای شروع یک مهمانی و فیض دیدار صاحبخانه هستی، ماه انتظار!
ماه رجب ماه آرایش و پیرایش است. ماه آراستن دل به زینت های الهی و پیراستن دل از ناپاکی های انسانی و آن گاه دیدن نادیدنی ها و شنیدن ناشنیدنی ها. اَین الرجبیون؟
این الرجبیون، یعنی صدای بلند دعوت به مهمانی حضرت حق. ندای دلنشین صاحبخانه در شروع مهمانی و گشودن درهای رحمت و محبت ... یعنی بابک مفتوح للراغبین....  حضور محفل انس است و دوستان جمعند.
دروازه های مهر و مهربانی باز شده اند و پیامبر رحمت صلی الله علیه و آله و سلم مژده می دهند که :«ای مردم، ماه خدا همراه با برکت و رحمت و مغفره روی به سمت شما آورده و درهای رحمت در این ماه گشوده است، پس کسانی که بعد از گشایش در، آن را می بندند چه عذری دارند؟»

اکنون که این باران رحمت حق جاری است باید فکری کرد، باید گام برداشت و خود را در معرض این قطرات زلال قرار داد و از نسیم حیات بخش این روزها و ایام، بهره برد.
باید نخست در دل را به روی دولت گشود تا آن گاه صدای دلنشین دعوتش در این سرا بپیچد ... اَین الرجبیون ... و این ندا همان کارت دعوت است به خانه ای که درهایش گشوده است، به نزد میزبانی که صفتش کرامت است و بزرگواری، و عادتش خوبی به بدان.

حالا که خدا ما را به سمت خود خوانده و برای شرکت در مهمانی اش صدایمان زده، بهتر است کمی به سر و وضع دل خود برسیم که از کثیفی ها و زشتی ها پاک شود. خداوند متعال فرموده است که «دل حرم من است.»
گناهان و معاصی عوامل کثیفی و زشتی این خانه اند. یعنی همان چیزهایی که باعث می شوند رنگ و بوی خدایی در فضای دل های ما کم شوند و الان باید به فکر باشیم تا اثر آنها را از در و دیوار دلمان پاک کنیم. برای پاک کردن این زشتی ها، بهترین راه توبه است و ماه رجب هم یکی از بهترین زمان های توبه و بازگشت به سمت خداست.
خوشا به حال آنانکه رجب را از پیشگاه معبود شروع می کنند و به سوی نور می شتابند.

خدایا مرا به راه هدایت شدگان و راه یافتگان هدایت کن و مرا از کسانی که غفلت کردند و دور شدند قرار نده.

در تمام ادیان و آیین ها علیرغم اختلافات بسیار و گاه متناقض که می تواند ناشی از دخالت و دستبرد انسان در کلام الهی باشد ، یک نکته مشترک می توان یافت و آن اعتقاد به ظهور منجی به هنگامی است که دنیا را سراسر ستم وجور فراگرفته است . اعتقاد به منجی همواره جان خسته از آلام آدمی را مرهمی بوده که اگر نه در عمر خویش و نه در زمانه و دوره خویش ، در زمانه ایی دیگر کسی می آید که نان را و همه شادی ها ومواهب  دنیا را قسمت می کند . و به ظلم ناشی از زیاده طلبی های اصحاب زر و زور و تزویر پایان می بخشد . این نوع نگرش آینده ای درخشان  برای تاریخ و جامعه ترسیم می کند و همواره نقایص جوامع موجود در مقایسه با آن جامعه ایده آلی بیشتر نمایان می شود و پذیرش ظلم وستم ( آنچه را که هدف طاغوت است ) را با سختی همراه می سازد . به همین دلیل در جوامعی که به این باور مومنند ، همواره حکومتهای ظلم وجور با مشکلات عدیده مواجه اند، نمونه آن را می توان در جامعه ایرانی – اسلامی خود بیابیم که چه در تاریخ معاصر و چه در پیشینه تاریخی اعتقاد به ظهور منجی آخرالزمان هسته بسیاری از اعتراضات و جنبش های مردمی را تشکیل می داده است .

در این میان به جا خواهد بود که به شرایط دنیا پیش از ظهور امام مهدی (ج )  در کلام سحرآمیز امیر سخن ، پروردگار بلاغت امیرالمومنین علی علیه السلام بپردازیم . البته در ابتدا مناسب خواهد بود که به توصیفات آن حضرت در باره اهل بیت مکرم پیامبر اکرم (ص) اشاراتی داشته و سپس به موضوع اصلی بازگردیم .

به طور قطع کسی که در دامان پیامبر رشد یافته ، شانه به شانه وی سختی ها و مرارت های سالهای تبلیغ دین را تحمل کرده و به هنگام نزول آیات الهی توسط جبرییل هم زانو با نبی مکرم اسلام بوده ، کفو و همسر یگانه دختر رسول اکرم و چکیده همه پاکی های عالم شده ، در توصیف این خاندان که خود نیز از پایه های اصلی و ستون های مستحکم آن است گفتنی بسیار دارد . ستودنی که نه توصیف صرف و تهی که دریایی در انگشتانه ای و اندکی از بسیار است.  امیرالمومنین در خطبه دوم از نهج البلاغه خاندان رسالت و امامت را چنین توصیف می کند : " راز پیامبر بدانها سپرده است و هرکه آنان را پناه گیرد به راه حق راه برده است . مخزن علم پیامبرند و احکام شریعت او را بیانگر . قرآن و سنت نزد آنان در امان . چون کوه افراشته دین را نگهبان ، پشت اسلام بدانها راست و ثابت و پابرجاست ." و در جایی دیگر در خطبه 110 در توصیف این خاندان یگانه می فرماید : " ما درخت نبوتیم و فرود آمد نگاه رسالت ، جای آمد شد فرشتگان رحمت و کانهای دانش و چشمه سار بینش . یاور و دوست  ما امید رحمت می برد و دشمن و کینه جوی ما انتظار قهر و سطوت. "

با استناد به گفته های امام علی (ع) در خطبه های 87، 125، 144، 147و 161 صفات زیر را می توان در توصیف خاندان رسالت به طور خلاصه ذکر کرد :

-زمامداران حق و پیشوایان دین ؛

-در گفتار راست ترینند؛

-در داوری به کتاب خدا سزاوارتر؛

-در عمل به سنت رسول خدا اولی تر؛

-تدبیر کننده کار مردمان ؛

-کسی به بهشت نرود جز آنکه آنان را شناخته باشد ؛

-کسی به دوزخ در نشود جز آنکه منکر آنان بود ؛

-راهنمای راه هدایت و روشنی دلهای کور ؛

-طغرای امامت به نام آنان؛

-دانش به آنان زنده است و نادانی به دانش آنان مرده ؛

-نیکوترین خاندانند.  

در خطبه97 امام خطاب به گروه مسلمین می فرماید : " به خانواده پیامبرتان بنگرید و بدان سو که می روند بروید و پی آنان را بگیرید که هرگز شما را از راه رستگاری بیرون نخواهند کرد و به هلاکتتان باز نخواهند آورد .اگر ایستادند ، بایستید و اگربرخاستند ، برخیزید. برآنها پیشی مگیرید که گمراه می شوید و از آنان پس نمایند که تباه می گردید."

و اما امام علی امامان برحق را چنین توصیف می کند: " همانا مثل آل محمد به ستارگان آسمان نماید: اگر ستاره ای فرو شد ستاره ای دیگر برآید. "( خطبه 100) و در ادامه چنین مژده می دهد : " طلوع کننده برآمد و درخشنده پرتوافکند و کوکب به درآمد. و نادرست راست گردید و خدا مردمی را به جای مردمی دیگر گزید و روزی را به روزی بدل گردانید. چشم می داشتیم بر دگرگون شدن روزگاران ، چنانکه قحطی زده در انتظار باران  ؛"(خطبه 152).

در خطبه 138 چنین می خوانیم : " آگاه باشید که فردا و که داند که فردا چه پیش آرد، فرمانروایی که از این طایفه (امویان) نیست عاملان حکومت را به جرم کردار زشتشان بگیرد . زمین گنجینه های خود را برون اندازد و کلیدهای خویش ( از در آشتی تسلیم او سازد ) پس روش عادلانه را به شما بنماید و آنچه از کتاب و سنت مرده است ، زنده فرماید " و در خطبه 182 منجی را چنین می نامد " او مانده ای است از حجت های خدا و خلیفه ای از خلیفه های انبیاست " و امام اهداف و عملکرد امام عصر را در خطبه 138 چنین توصیف می کند : " خواهش نفسانی را به هدایت آسمانی بازگرداند و آن هنگانی است که رستگاری را تابع هوا ساخته اند، و رای آنان را پیرو قرآن کند وآن هنگامی است که قرآن را تابع رای خود کرده اند ..."

امام علی در جمله ای بسیار زیبا حال و وضعیت انسان را پس از ظهور منجی چنین می خواند : " دیده هاشان به تفسیر قرآن روشن شود  ، بام و شام حکمت نوشند "

امام شرایط زمان و هنگامه ظهور امام عصر را چنین می خواند (­­­ خطبه 187)" و آن هنگامی است که آسیب شمشیر مومن را آسانتر بود از به دست آوردن درهمی حلال ، روزگاری که پاداش بخشش گیرنده از دهنده بیشتر بود ، آن هنگانی است که مست شوید اما نه از میخوارگی بلکه از تن آسانی و فراخی زندگی و سوگند خورید نه از روی بی اختیاری و دروغ گویید نه از راه ناچاری . آن هنگامی است که بلا شما را چنان گزد که دوش شتر را از پالان آسیب رسد . این نوع رنج چه دیرباز است و این امید چه دور و دراز ." امیرالمومنین در حکمت 209 می فرماید : دنیا پس از سرکشی روی به ما نهد چون ماده شتر بدخو که به بچه خویش مهربان بود " و سپس در ادامه آیه " و نرید ان نمن علی الذین استصعفوا فی الارض ونجعلهم ائمه ونجعلهم الوارثین " را قرائت کردند . و در  حکمت 147 فلسفه ظهور امام عصر (عج ) را چنین  می فرماید : " بارخدایا چنین است که هرگز زمین – به لطف تو- از کسیکه با حجت و دلیل بامر حق قیام کند و دین الهى را بر پا دارد خالى نخواهد ماند، خواه ظاهر باشد و آشکار، خواه در حال ترس و پنهانى ، تا دلایل الهى و مشعلهاى فروزان او از بین نرود. و آنها چند نفرند و کجایند؟ آنان بخدا سوگند تعدادشان اندک، اما از حیث مقام و منزلت نزد خدا بسى بزرگ و ارجمندند.خداوند به وسیله آنان حجت ها و دلایل روشنش را پاسدارى کند، تا آنرا بکسانى همانند خود بسپارند و بذر آن را در دلهاى افرادى چون خودشان بیفشانند.علم و دانش با حقیقتى آشکار بدانها روی آورد؛ و آنها روح یقین را با نهادى آماده و پاک لمس نمایند ؛ آنچه را دنیا پرستان هوس باز دشوار و ناهموار شمرند، آنها براى خویش آسان و گوارا دانند؛ و آنچه را ابلهان از آن هراسان باشند ، بدان انس گیرند. دنیا را با تن هائى همراهى کنند که ارواحشان به جهان بالا پیوسته است .آنها در زمین خلفاى الهى باشند و دعوت کنندگان به دینش .آه ، آه ، بسى مشتاق و آرزومند دیدارشان هستم ، " در خلال این سخنان می توان دریافت که حتی حضرت امیر و خاندان امامت نیز در آرزوی دیدن خورشید تابان و ماه فروزان ذخیره عالم امکانند .

 آن زمان که چون زمانه ما حق و راستی رخ در نقاب کشیده ، دروغ فراوان و پسندیده و صداقت نادر و از سکه افتاده ، عدل گم گشته و ناپیدا و ستم آشکار و عریان جان آدمی را به ستوه می آورد ، آن زمان که آدمی  تنها راههای بسته را در پیش روی دارد و تنها پژواک ندای کمک خواهی اش بر دیواره های این کهکشان خالی به گوش می رسد ، دمیدن خورشید هدایت و عدالت ، نوید رهایی از همه بندهایی است که جسم و جان را بی رحمانه می فشارد.

به امید آن روز که خورشید از پس تاریکی ها دوباره درخشیدن آغاز کند.

موارد همتایی و تناسب دختر و پسر

مردی از پیامبر اسلام (ص) پرسید: با چه کسی ازدواج کنیم؟ ایشان فرمودند: «اَلاکفاء» او پرسید: کفوها چه کسانی هستند؟ حضرت فرمود: «المومنون بعضهم اکفاءبعض»  مومنان،کفو و هم شأن هم هستند.

 1)همتایی دینی و ایمانی

زن متدین و پایبند به قوانین و اصول وفروغ اسلام، باید با انسانی مانند خود ازدواج کند. البته تناسب صد در صد امکان ندارد، اما هر چه به هم نزدیک تر باشند و فاصله کمتر باشد، بهتر است. می بینیم که پیامبر اکرم معیارو زیر بنای اصلی هم کفوی را ایمان بیان فرمودند. انسان مومن، اگر با همسر بی ایمان ازدواج کند و نتواند او را متدین نماید،یا باید هم رنگ او شده و بی دین شود و یا در برابر او مقاومت کند و دائماً نزاع و زد و خورد داشته باشد؛ که هر دو، خسارت بزرگی است و فرزندانی هم که محصول چنین زندگی های آشوب زده ای باشند، به سعادت نمی رسند.

2)همتایی و هما هنگی فرهنگی و فکری

تفاهم و توافق فکری و فرهنگی میان دو همسر در زندگی مشترک، نقش اساسی دارد. برای ایجاد یک زندگی پویا و پر بار، باید معماران این کانون بتوانند یکدیگر را درک نموده و مکنونات و محتویات درونی خود را به هم تفهیم کنند و در بسیاری از مسائل، تصمیم مشترک و یکسان گرفته و بر مبنای آن عمل کنند و در فراز و نشیب های زندگی، یاور هم باشند و فرزندانشان را بر اساس یک طرح هماهنگ تربیت کنند. امام صادق(ع) می فرمایند: «العارفه لا توضع الا عند العارف»  زن عارفه (فهمیده فرزانه) باید در کنارمرد عارف (فهمیده اهل معرفت ) قرار گیرد، نه غیر آن

3)همتایی اخلاق

 هماهنگی و تناسب اخلاقی، از مهم ترین موارد هم کفویی و همتایی بین زن شوهر از جهت کفو هم باشند اما از جهت اخلاقی نه.

4)کفو هم بودن در تحصیلات علمی

بهتر آن است که زن و شوهر از نظر معلومات و تحصیلات علمی، خیلی با هم فاصله نداشته باشند تا تفاهم بیشتری در زندگی شان وجود داشته باشد. البته این خصوصیت را باید با صفات و ویژگی های دیگر بررسی کرد . به این معنا مثلاً اگرزن تکبر و غرور بی جا دارد و کم ظرفیت است ،نباید سواد و تحصیلاتش بیش از مردباشد؛ زیرا - حتماً - مشکلات فراوانی در زندگی شان به وجود خواهد امد. اما اگر متواضع باشد، احتمال بروز این مشکل کمتر است. در مورد مرد هم مسئله به همین شکل است. 

 5)تناسب در زیبایی

توجه به توازن و تناسب میان دوهمسر در زیبایی صورت و اندام و قیافه ظاهری نیز لازم است. اگر یکی از آن دو، زیبا و خوش اندام و خوش تیپ باشد و دیگری زشت صورت و بد اندام، احتمال به وجود آمدن ناراحتی و مشکل برای هر دو، و عقده های روانی و انحراف و بی عفتی حسرت و .... برای فرد زیبا، وجود دارد.

 6)تناسب سنی

در انتخاب همسر توجه به همتایی و تناسب در سن نیز لازم است. تفاوت سن بلوغ در دختر و پسر، یک امر طبیعی است. پسر، حدود 4 سال دیرتر از دختر به بلوغ میرسد، پس خوب است که تفاوت سن آنان در امر ازدواج نیز به مقدار باشد (پسر، بزرگتر باشد ). کفو هم بودن دختر و پسر از سن، تفاوت سن است، نه تساوی سن. زیرا این تفاوت، در آفرینش آنان قرار دارد. البته رعایت این تفائت سن به این مقدار (حدود 4 سال ) واجب نیست. بهتر است که چنین باشد. این خصوصیت را باید با مجموعه صفات و خصوصیات دختر و پسر بررسی کرد. ممکن است دختری سنش به این مقدار کمتر از سن پسر نباشد، اما امتیازات دیگری داشته باشد که آن را جبران کند.  

7)تناسب مالی

قاعده عامی را که می توان در این باره مطرح کرد این است که: صلاح نیست دختر و پسر خانواده هایشان، از نظر مالی و ثروت تفاوت زیادی داشته باشند. اگر ما کسی هستیم که با مقداری ثروت و توانگری، خود را گم می کنیم و تکبر، غرورها، منت گذاشتن ها، تحقیر کردن ها و.....به سراغمان می آید، چرا خود را فریب دهیم؟ معمولاًچنین است که اگر پسری فقیر یا متوسط از نظر مالی، با خانوادهای ثروتمند وصلت کند،

باید نوکر و برده انا ن شود .و اگر دختری فقیر، عروس خانواده ای ثروتمند شود، باید کنیز انان گردد. البته استسناهایی نیز وجود دارد.

8)تناسب خانوادگی

ازدواج با یک فرد ،مساوی است با پیوند با یک خانواده و فامیل و نسل . در مسئله انتخاب همسر ،معقول نیست که انسان بگوید :من می خواهم با خود این فرد ازدواج کنم و کاری به خانواده و خویشان و فامیلش ندارم زیرا:

1)این فرد، جزئی از همان خانواده و فامیل و شاخه ای از همان درخت است. و این شاخه، از ریشه های همان درخت، تغذیه کرده است. مسلم است که بسیاری از صفات اخلاقی، روحی، عقلی و جسمی آن خانواده و فامیل، از راه وراثت و تربیت و محیط و عادت، به این فرد منتقل شده است. پیامبر اسلام (ص) در این باره می فرمایند: «تروجوا فی الحجر الصالح، فان العرق دساس»  با خانواده شایسته، وصلت کنید؛ زیرا عرق (ژن و خصو صیاتی که به وسیله نطفه و وراثت از پدران و مادران به فرزندان و نسل های بعدی منتقل می شود.) تاثیر می گذارد .

2) اگر تو با آنان کار نداشته باشی، آنان با تو کار دارند. هرگز نمی توانی همسرت را از آنان و آنان را از همسرت جدا کنی. خودت هم نمی توانی رابطه ات را با آنان قطع کنی. یک عمر باید با آنها معاشرت و زندگی نمایی. اگر خانواده و خویشان همسر، ناباب و فاسد باشد، انسان را زجرکش می کنند و از دخالت های آنان در زندگی و از ارتباط با آنان نمی شود به کلی جلو گیری کرد.  

3) بد نامی یا خوشنامی آنان، تا آخر عمر همراه انسان است و در زندگی تاثیر می گذارد. تحمل بد نامی آنان، بسیار مشکل خواهد بود .

4) صفات و خصو صیات آنان، در فرزندان آینده، تاثیر دارد .

پیامبر اکرم (ص) در این باره می فرمایند: « بنگرید چه کسی را به همسری بر می گزینید، زیرا فرزندان، شبیه دایی ها یشان می شوند »

9)تناسب اجتماعی

کسی که اهل علم و تحقیق و پژوهش است و می خواهد عمر و زندگی اش را در راستای مسا ئل علمی و تحقیقی بگذاراند و بافت زندگی اجتماعی و خانوادگی اش این گونه بافتی است و روحیه اش کاوش گرانه است، هرگز نباید با فرد و خانواده ای وصلت کند که روحیه اجتماعی شان، روحیه تجملاتی و تشریفاتی و اشرافی است و اهل خوشگذرانی، مهمانی های ریایی، شب نشینی های بو الهوسانه، مسافرت های تفریحی افراطی و تفریحات پیاپی هستند. افراد فراوانی را سراغ داریم که دچار این اشتباه و غفلت شده و به بدبختی و فلاکت گرفتار شده اند. البته پرداختن به جنبه های تفریحی زندگی، لازم و ضروری است و همان کسی هم که اهل مطالعه و تحقیق است، باید از این جنبه غفلت نکند. اما این غیر از بنا نهادن زندگی بر مبنای عیش و نوش، مهمانی، خوشگذرانی، شب نشینی، مسافرت، تفریح و..... است.