قبلا گفتم که همه موجودات دارای شعور هستند و خداوند در آیه 71 سوره احزاب می فرماید ما امانت را بر آسمانها و زمین عرضه کردیم  از پذیرش آن سرباز زدند چون از تحمل آن عاجز بودند و قدرت تحمل آن را نداشتند آن امانت برایشان سنگین بود و از آن ترسیدند. پس انسان بار امانت را بو دوش کشید در عین حالی که هم ستمکار است هم نادان یعنی بار امانت را به دوش می کشد در عین حالی که هم خیلی ستم می کند، هم خیلی گناه می کند و هم نادان و جهول است.

این امانت چیست؟

امام صادق (ع) می فرمایند: هِیَ وِلایَتُ امیر المؤمنین (ع)، این امانتی که آسمان ها و زمین تاب تحمل آن را نداشتند ولایت و سرپرستی امیرالمؤمنین (ع) است. این امانت خیلی سنگین است.

چرا پذیرش ولایت امیرالمؤمنین سنگینه؟

همانطور که سرپرستی خیلی مقام سنگینه قبول سرپرستی هم خیلی سنگینه، قبول سرپرستی یعنی با رهبر حرکت کردن، با رنگ رهبر رنگ آمیز شدن، با سخن او گرویدن، به راه او گام نهادن، با اراده او گرویستن، با راه او سخن گفتن، با اراده او عبادت کردن

مثلا یک تاجر نیاز به یک کارمند دارد تا بتواند برای او انبار داری و حسابداری کند و در کارش هم بسیار سختگیر و دقیق است. مشخص است که این کار بسیار مشکل است چون کارمند باید سر ساعت برود سرساعت بیاید، بسیار دقیق باشد مسئولیت بسیار سنگینی هم بر دوش دارد روزانه باید چنصد میلیون پول جابجا کند و ... از این رو پذیرش این مسئولیت هم کار بسیار مشکلی است.