رسول اکرم (ص) می فرمایند : خداوند هفت گروه را در ظلّ رحمت خود جای می دهد روزی که از دنیا رود، اول زمامداران دادگر و دوم جوانانی که در عبادت خداوند پرورش یافته اند.

 پیامبر اکرم (ص) فرمودند : محبوب تر از هرچیز نزد خداوند جوانی است که از گناه توبه می کند و از پیشگاه الهی طلب آمرزش می نماید.

 ازجمله وصایای علی (ع) به فرزندانش این بود : در امور زندگی و همچنین در انجام عبادات معتدل و میانه رو باشید.

 امام حسین (ع) می فرمایند : کسی که از راه گناه از پی کاری بر خیزد زودتر نا امید می شود و از آنچه می ترسد سریعتر به آن می رسد.

 امام صادق (ع) می فرمایند : فرزند خود را هفت سال آزاد بگذار بازی کند و هفت سال او را با آداب و روش های مفید و لازم تربیت کن و در هفت سال سوم مانند یک رفیق صمیمی، مصاحب و ملازمش باش.

 امام علی (ع) می فرمایند : آداب و رسوم زمان خودتان را با زور و فشار به فرزندان خویش تحمیل نکنید زیرا آنان برای زمان غیر از زمان شما آفریده شده اند.

 امیر المومنین (ع) می فرمایند : وقتی محیط اجتماع آلوده و ناپاک شد سجایای انسانی و فضائل اخلاقی بی رونق و زیان آور می شود و بر عکس رذائل و ناپاکی در جامعه رایج و سود بخش می گردد.

 امام علی (ع) درباره محیط فاسد جمعه می فرمایند : گناهکاری و ناپاکی در آن جامعه از اوصاف عادی مردم شده و کفّ نفس و پاکدامنی باعث شگفت گردیده است.

 امام صادق (ع) می فرمایند : کسی که عالم به مقتضیات زمان خود باشد مورد هجوم اشتباهات قرار نمی گیرد.

جوان از نظر عقل و احساسات / حجت الاسلام محمد تقی فلسفی