یا ایها النبی انا ارسلناک شاهدا و مبشرا و نذیرا و داعیا الی الله باذنه و سراجا منیرا(1)

پیامبر اسلام که درود خدا و فرشتگانش بر او باد به عنوان شاهکار آفرینش، در اوج قله‌ی کمال و زیبائی قرار دارد.

قصد ندارم به بررسی همه‌ی زوایای زندگی آن پیامبر نور و مهربانی بپردازم که کاری است محال اما به یُمن ایام فرخنده‌ی بعثت، بحث را سلسه‌وار آغاز می‌کنم تا عرض ادبی باشد به پیشگاه آن خاتم پیامبران.

سئوال اصلی که می‌خواهم اندکی به پاسخ آن بپردازم این است که اساساً رمز و راز موفقیت پیامبر(ص) چه بود؟

در واقع چه عامل و یا عواملی باعث شد تا پیامبر بتواند در 23 سال زندگی پیامبرانه‌ی خود با وجود دشمنی‌ها و کینه‌توزیها، فتنه‌ها و توطئه‌های نظامی و غیرنظامی این گونه محبوب‌القلوب شود و طرفداران زیادی از دور وجود نورانی خود جمع کند.

فکر می‌کنم بتوان عواملی که در ذیل بدانها اشاره خواهد شد را از عوامل موفقیت آن حضرت دانست:

1- جاذبه‌ی پیام

2- جاذبه‌ی پیام آور

3- روش تبلیغ پیامبر(ص)

4- استقامت و پایداری پیامبر(ص)

5- تأیید و نصرت الهی

در این مقال به توضیح اولین عامل خواهیم پرداخت.

1- جاذبه‌ی پیام:

اولین عاملی که می‌توان از علل توفیق نبی اکرم(ص) دانست جاذبیت و زیبایی پیام آن بزرگوار است پیام آن حضرت کلام خدا بود. خداوند متعال آیات قرآن را بر آن حضرت نازل می‌فرمود و آن حضرت هم مأموریت داشتند تا بدون هیچ کم و زیاد آن را به مردم ابلاغ نمایند.

پیام پیامبر به این دلیل جذاب بود که با فطرت انسانها هماهنگی داشت و به همین جهت بر دل می‌نشست.

چیزی نبود که سرشت آدمی آن را سرباز زند. پیامی بود که سلمان را از فارس، بلال را از حبشه و صهیب را از روم به سمت خود کشاند. پیامی بود که فقیر و غنی و سیاه و سفید را به تفکر و اندیشه واداشت و زمینه‌ی هدایت آنها را فراهم کرد.

پیام محمد(ص) پیام خدا بود پیام هدایت و رستگاری.

پیامبر(ص) بارها و بارها تأ فرموده بودند برتری و بزرگی به رنگ و نژاد و طبقه‌ی اجتماعی نیست بلکه این تقواست که برتری انسانها را رقم می‌زند.

پیام او آنقدر زیبا و دلنشین بود که نه تنها در بُعد معنوی و محتوائی همه‌ی مدعیان را به حاشیه راند بلکه از نظر لفظی و ظاهری هم خرق عادت کرد و همه‌ی قلم به دستان و شاعران را متحیر و شگفت زده کرد.

قرآن به کرات تحدی می‌کند و مبارز می‌طلبد که اگر می‌توانید حتی یک آیه مانند قرآن بیاورید، بگویید. اما هیچ کس چنین توانی نداشت و امروز هم قرآن کلام بی‌همتائی است که نه دوست و نه دشمن نتوانسته همچون آن مطلبی بیاورد... (ادامه دارد)